การจากลาไม่ใช่เรื่องที่ใครอยากเผชิญ
ยิ่งกับคนที่เราเคยคิดฝันร่วมกันว่า
อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต
ในวันที่ข้างกายเราเคยมีใครบางคน
แล้ววันหนึ่งคนข้างกายคนนั้นได้หายไป
ความรู้สึกในหัวใจจะยิ่งกว่าความว่างเปล่า
แต่มันคือความเศร้าที่ลึกเข้าไปในหัวใจ
เป็นความเศร้าที่บาดลึกมากที่สุด
มันไม่ใช่ความเศร้าของการที่เราสูญเสียสิ่งสำคัญไป
แต่มันคือความเศร้าเหมือนที่เราได้สูญเสียตัวเราเองไป
เพราะคงปฏิเสธไม่ได้ว่า
เวลาที่คนสองคนคบกัน
บางครั้ง หนึ่งบวกหนึ่งก็กลายเป็นหนึ่ง
เราสองคนกลายเป็นคนหนึ่งคนเมื่อรักกัน
และเมื่อคนหนึ่งคนนั้นได้หายไป
เราไม่ได้เหลือแค่เราเท่าเดิม
แต่เรากลายเป็นเราแค่ครึ่งเดียว
กับอีกครึ่งที่สูญหายไป
ความรู้สึกนั้น ทำร้ายเราจนบางครั้งก็เกินรับไหว
แต่ถึงอย่างนั้น
เราก็ต้องไม่ยอมให้ตัวเองเป็นอย่างนั้นนานเกินไป
ต่อให้เศร้าเสียใจมากมายเท่าไหร่
เราต้องลุกขึ้นกลับมาให้ได้อีกครั้ง
เพื่อที่จะรักตัวเองได้อย่างเต็มหัวใจ
เพื่อที่จะกลับมาเป็นเราคนเดิมให้ได้
ใช่, วันนี้ เราอาจเป็นเราที่มีอีกครึ่งที่หายไป
แต่วันเวลาและความรักที่เรามีมอบให้กับตัวเอง
จะค่อยๆ เยียวยา ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
อย่างน้อยก็กลับไปเป็นเราคนเดิม ตอนที่ยังไม่ได้รักกับใครคนนั้น
คนที่มีหัวใจแข็งแกร่งขึ้น
เมื่อได้รับบทเรียนจากความเสียใจ
